مأمور به نفسیمأمورٌبه نفسی، فعل مورد طلب به دلیل مطلوبیت ذاتی می‌باشد. ۱ - تعریفمأمورٌبه نفسی، نوع خاصی از مأمورٌبه است که خود آن نزد مولا مطلوب است و بر ایجاد آن در خارج مصلحت مترتب گردیده، نه این که مطلوب چیز دیگری باشد و مأمورٌبه، مقدمه وجود آن در خارج باشد. ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۹، برگرفته از مقاله «مأمورٌبه نفسی». رده‌های این صفحه : مأمور به
|